تصور کنید یه ماشین زمان داشته باشیم که بتونه مارو ببره به دوران طفولیت جهان، دورانی که تازه ستاره‌های اول داشتن تو دل تاریکی فضا روشنایی می‌پاشیدن. تلسکوپ جیمز وب دقیقا همین کار رو می‌کنه، می‌بره مارو به سفری به سمت ستاره‌های اولیه‌ی «سپیده کیهانی». حالا اونجا چی می‌بینیم؟ از وقتی که ماجرای شروع جهان از حد تئوری و محاسبات فراتر رفته و شده یه چیز ملموس، خب دانشمندا هم یه سری حقیقتای نچسب رو فهمیدن. اینکه همه چیزا، با اون چیزی که تو این سال‌ها تصور می‌کردیم، زمین تا آسمون فرق داره! خب، تلسکوپ جیمز وب رو به اسم یکی از معمارهای عصر فضایی گذاشتن. جیمز وب تو دهه 60 میلادی مدیر ناسا بود و کارای بزرگی کرد، از جمله برنامه آپولو رو راه انداخت، همونی که باعث شد اولین آدما روی ماه پا بذارن. این تلسکوپ جدید، هم یه شاهکار تکنولوژیه و هم یه کلید مهم برای باز کردن قفلِ رازهای اولیه‌ی جهان. با این جادوی خاصی که داره می‌تونه دورترین نقاط فضا رو ببینه و مارو ببره به یه سفر تو دل زمان.